بررسی ترموهیدرولیکی افزایش قدرت و کاهش غنای سوخت رآکتور تحقیقاتی سازمان انرژی اتمی ایران

دراین پروژه سیستم خنک کننده راکتور تحقیقاتی سازمان انرژی اتمی مورد بررسی قرار گرفته و باتوجه به میزان افت فشار درقلب ، لوله و اتصالات ، ماکزیمم دبی سیال خنک کننده محاسبه شده است و ازروی آن، ماکزیمم توان راکتوراز جنبه مسائل حرارتی و هیدرولیکی در آرایشهای مختلف قلب بدست آمده است . آنگاه جهت افزایش توان راکتور به mw 10 حداقل دبی مورد نیاز سیال خنک کننده محاسبه گردیده است . درجدول زیربطور خلاصه دبی ماکزیمم، توان ماکزیمم و حداقل دبی لازم برای افزایش توان به mw 10 در آرایش نه گانه قلب با سوخت باغنای بالا heu آمده است . سپس جهت تبدیل سوخت با غنای بالا heu به سوخت باغنای کم leu محاسبات تکرار شده و برای قلب با آرایش 14 بسته سوخت استاندارد و 5 بسته سوخت کنترل ماکزیمم دبی سیال برابر m3/hr 6ˆ815 و ماکزیمم توان راکتور در چنین حالتی برابر mw 67ˆ7 است اگر قدرت راکتور به mw 10 برسد، حداقل دبی مورد نیاز براین قدرت برابر m3/hr 1088 می باشد. درنهایت راههای مختلف جهت افزایش توان با تغییرات سیستم خنک کننده پیشنهاد شده است که بهترین روش برای این کار قرار دادن سیستمی موازی با سیستم خنک کننده موجوداست .